صداقت آینه

صداقت آینه ای خوب می دانی
نشانده ام بوسه به روی تو پنهانی

به شوق دیدن رویت دلم هوایی شد
هوای قافیه ها به سمت پریشانی

نهال سبز حضورت به ریشه در خاکم
برای باغ محبت ترنم بارانی

زلالِ چشمه یِ چشمت همیشه شیرین است
بیا به داد من این گلوی عطشانی

دقیقه های سکوتم به رنگ تنهایی
نوشتم عاشقانه در شبی زمستانی

بیا دو دست دعا را به آسمان بخشیم
در این لحظه های قشنگ عرفانی

به قطره قطره ی اشکم خیس شد کاغذ
در آخر شعرم به مصرع پایانی .

 

مشهد مقدس - 88/11/18