صیراط کورپوسئ ( تورکی شعر ) با ترجمه فارسی
اوزاخدان اشیددیم آذانئین سه سین یارئن قلمی له دو شعریوی یاز
سوزلرین گؤزلی هارداسئز گه لین ؟! قانات لار آچمئشام ادیرم پرواز
ایاخلار یورقون دوز یولؤ گزیر صیراط کورپوسونن گشمه یه جاواز
یازماغا- پوزماغا بو گون یاخشئدیر حرادان اوجادئ بو گؤزل آواز
یارادان تانرئوئن آدیله اوخئ اؤ حالدا قلئردئ بیلیرم ناماز
کیتابئن سوزلری اوره گه قونور بو عشقین آلتئندا داغ-داش دایانماز
کونولوم یوردوننان قارانلئخ کوچور محمد)ص)ادیپ دیر گجه مئ بیاض
ایشئقلئق بورودئ گون گولن زامان ظولمتین عمرونه قالئپ دیر بیر آز
ایرئلیک کسیلدی سوز قئلئجیلا یئر اوزونده الوپ دور قورآن تراز
بللی دیر کی منی اؤ دلی ادیپ عاشئقام سازئمئن سیمی قئرئلماز
بایرامی بیر گدک کربلا گوروش حسینون)ع(مرحمی دردیمه نیاز
اینتیظار چکیرم گوزلریم یولدا گه له جک اولارام من اونا سرباز
قلمیم سئنیپ دیر دیلیم دایانئپ عشقیله اؤدلانئپ کول اودئ کاغاذ
سؤزلریم پؤزولار بو سؤز پؤزولماز یار سوزون یازاندا قوینوندا آراز.
سجاد سیفی
سال 1390 مبعث حضرت رسول اکرم)ص(
ترجمه شعر پل صراط به به نثر فارسی
پل صراط
از دور صدای اذان را شنیدم
پس بلند شو و با قلم یار شعرت را بنویس
زیبای سخن ها کجایید، بیایید؟!
بال پرواز گشوده و پرواز می کنم
پاهایم خسته و به دنبال راهی راست برای رفتن
و جوازی برای گذشتن از پل صراط
و برای نوشتن و پاک کردن چه روز خوبی است
ناگهان از غار حرا این ندا بلند شد
بخوان به نام پروردگارت!
و می دانم او در حال نماز خواندن بود
و حال سخنان کتاب در دلش می نشیند
زیر سنگینی بار این عشق کوه ها تاب تحمل ندارند
دیگر از سرزمین دلم تاریکی کوچ می کند
چون شب های تاریکم را محمد ( ص) منور کرده است
زمانی که خورشید لبخند زد و روشنایی همه جا را پوشاند
دیگر از عمر تاریکی اندکی بیش نمانده است
و کژی با شمشیر کلام راستی بریده شد
و بر روی زمین قرآن میزان گردید
آری، معلوم است او مرا دیوانه خود نموده،
و هیچگاه سیم تار عاشیق1 پاره نخواهد شد
پس بیا عید را به دیدار کسانی که از کربلا آمده اند برویم
چون دوای حسین ( ع) مرحم و نیاز تمام دردهایم هست
انتظار می کشم و چشم به راهم
او خواهد آمد و من برایش سربازی خواهم شد
قلمم شکسته و دیگر زبانمم توان گفتار ندارد
از آتش عشق او دفتر و کاغذ آتش گرفت و خاکستر شد
و می دانم ، تمام حرف هایم نابود خواهد شد؛ و این سخن ها با قی خواهد ماند
و قتی سخن های یارم را در آغوشت نوشتم؛ ای رودخانه ارس .
1. به خواننده های فولکولور آذربایجان گفته می شود که تار نواخته و شعر می خوانند .
