تا مهر مهربان ( در بهار، به یاد پائیز و کودکان بهاری روستای قره قشلاق قوری چای )

امروز بچه ها

یک فصل تازه شد

با دست های سرد

با باد خوش زبان

او مهر مهربان

اینجا چه گرمِ گرم،

آنجا چه سردِ سرد،

بیرون این کلاس

درسی دوباره شد

یک برگ منتظر

یک رنگ تازه داشت

سبزی به رخ نداشت

او زردِ زردِ زرد

پیراهنی جدید

بادی که می وزید

در پشت این نگاه

حرفی دوباره داشت

او تاب خورد و رفت

با دوستان خود

مهمان خاک شد

او منتظر نشست

ناگاه یک نفر،

شاید که بی خبر

پا بر رخش گذاشت

پا روی آن نگاه

خش خش کنان شکست

پیمان کهنه را

با خاک او ببست

پیمان تازه را .

 

قره قشلاق - مهر 86

 

سبز خیال

^{طرح گرمای دلم}

                        ^{روی تاریکی و سرمای زمین می ریزد}

^{شعله ی سبز خیالم سرریز}

^{آسمان شده سرریز از فجر}

^{نقطه های دل او پنهان نیست}

^{و چقدر فاصله ها نزدیک است}

^{و اگر روی دلش دست کشم}

^{ممکن است لق بشود}

                              ^{و بیافتد به زمین}

^{و چه زیبا می شد}

^{روی سجاده ی شب}

                          ^{می شود سجده ی بارانی شد!}

 

86 - روستای قره قشلاق قوری چای